Bitcoin kan niet worden gecontroleerd door de status quo

2019 lijkt het jaar te worden van burgerlijke ongehoorzaamheid. Over de hele wereld gaan burgers de straat op om te protesteren tegen beleid van lokale machthebbers. Zelfs hier, waar we het relatief goed hebben, leggen boeren, leraren, de bouwsector en bezorgde klimaatburgers het werk neer om de straat op te gaan.

We kennen allemaal de beelden uit Hong Kong, Frankrijk, Spanje, Nederland en Venezuela. Maar ook in Irak, Colombia, Ecuador, India, Egypte, Indonesië, Servië, Rusland gingen de afgelopen maanden honderdduizenden mensen de straat op. En eerder in 2019 gebeurde hetzelfde in Soedan, Kazachstan, Peru, Algerije, Peru, Tunesië, Jordanië, Haïti, Tsjechië en Zimbabwe.

Zijn dit allemaal losse incidenten? Misschien wel, want iedere groep vecht voor zijn eigen, lokale zaak. Maar het is wel tekenend dat er over de hele wereld, tegelijkertijd protesten uitbreken. Het is niet eerlijk om al die protesten in één hokje te stoppen, toch kan je de timing niet negeren.

Lennart Hofman van De Correspondent schrijft dat betogers van over de hele wereld dezelfde tactieken gebruiken, dezelfde lessen leren en elkaar in sommige gevallen aanmoedigen. Zo zijn de gele hesjes over komen waaien uit Frankrijk. Wordt er in Nederlandse steden geprotesteerd voor een vrij Hong Kong. En in Hong Kong nemen demonstranten Catalaanse vlaggen mee. In Libanon zingen betogers demonstranten in Iran toe.

The Lebanese supporting the Iranian protesters pic.twitter.com/wRDK22AngY

— ian bremmer (@ianbremmer) November 18, 2019

Tegenwoordig heeft iedereen met een smartphone de mogelijkheid om zijn standpunt onmiddellijk met de wereld te delen en bij te dragen aan het gesprek. Dit is een krachtige middel waar de wereld nog niet zo heel lang kennis mee maakt en nog moet leren begrijpen. Overheden hebben er in ieder geval niet genoeg grip op. Een goed voorbeeld hiervan is de mobiliteit die internet ten tijde van de Arabische lente heeft voortgebracht.

De mogelijkheid om informatie snel en altijd met iedereen te kunnen delen, zorgt er ook voor dat onrechtvaardigheden van politici en overheden niet onopgemerkt blijven. De tijd dat de status quo zonder dat het iemand opvalt, beleid kan aanpassen en kan profiteren van de rest van de wereld komt langzaam ten einde. De tijd dat de gewone man geen wapen heeft om dit onrecht te bestrijden is voorbij.

In een wereld waarin internet gemeengoed is geworden en steeds meer mensen via social media mee praten, is er steeds minder ruimte voor het verbergen van schandalen.

Alleen al in de laatste paar weken is een sekstape gedeeld van een Boliviaanse presidente die zichzelf voordoet als een conservatieve Christen, een prins die gedwongen werd te reageren op zijn banden met de dode pedofiel Jeffrey Epstein, Chilenen die een spionage drone neerhalen met lasers, en is zichtbaar hoe China omgaat met demonstranten in Hong Kong.

This is the most cyberpunk thing I've seen for a while: Chilean protesters using lasers to take down a drone. pic.twitter.com/tLSgj7YSB6

— NetSec Focus (@netsecfocus) November 13, 2019

Dit is exemplarisch voor waarom mensen de straat opgaan. Ja, het zijn allemaal verschillende, lokale redenen die aanleiding geven om te protesteren. Maar burgers zijn in toenemende mate gefrustreerd over bestaande vormen van politieke deelname en vertegenwoordiging. Dan blijven er weinig opties meer over dan het recht af te dwingen door te protesteren.

António Guterres van de Verenigde Naties vertelde vorige maand dat hij overeenkomsten ziet tussen de protesten in alle landen, van arm tot rijk. De overeenkomsten die hij onder andere aanstipt zijn extreme financiële druk, ongelijkheid en andere structurele problemen.

Demonstraties zijn een uiting van frustratie. Dit kan je negatief belichten, maar het is niets meer dan een roep om eerlijker beleid.

Het internet heeft er voor gezorgd dat mensen met dezelfde interesses en frustraties elkaar makkelijker kunnen vinden en dat gedrag wat vroeger onbesproken bleef, besproken wordt. Het is noodzakelijk dat er middelen zijn waardoor de gewone burger minder afhankelijk wordt van één bron van informatie. Ook is het belangrijk dat we blijven werken aan open, decentrale middelen waardoor de status quo de burger niet kan blijven onderdrukken. En daar kan bitcoin een grote rol in spelen.

Tijdens de protesten in Libanon sloten de banken hun deuren uit angst voor de bevolking. Burgers protesteren en als wijze van straf kunnen zij niet meer bij hun geld. Hoe je dit ook wilt uitleggen, dit zorgt ervoor dat het voor de bevolking moeilijker wordt om te protesteren. Bitcoin kan fungeren als vangnet om protesten mogelijk te maken.