Stablecoins zijn de motor van betaalsystemen Ethereum en Bitcoin
Veel mensen denken dat bitcoin, ethereum en blockchains allemaal zijn mislukt als betalingssystemen. De kritiek luidt dat je ‘geen kopje koffie kunt kopen met bitcoin’ en dat ‘cryptocurrency’s te volatiel zijn om als ruilmiddel te dienen.’
Hoewel beide uitspraken niet per se onwaar zijn, wordt het grotere plaatje volledig genegeerd. Volatiliteit en het onvermogen om een cappuccino te kopen terzijde, Bitcoin en Ethereum liggen op schema om dit jaar een gecombineerde 1,3 biljoen dollar aan transacties te verwerken.
Crypto wordt gebruikt als betalingssysteem
Zelfs als de meeste mensen niet willen handelen in een volatiele valuta en crypto liever gebruiken voor investeringsdoeleinden, kun je niet ontkennen dat crypto gebruikt wordt voor betalingen. In de afgelopen drie jaar is er voor een biljoen dollar aan transacties afgewikkeld via de netwerken van bitcoin en ethereum. Dit jaar kunnen beide netwerken samen 1,3 biljoen dollar aan transacties verwerken, een absoluut record.
Messari schrijft dat stablecoins een belangrijke motor zijn van deze groei, deze coins vertegenwoordigen nu regelmatig 40% van de gecombineerde totale transactiewaarde van Bitcoin en Ethereum. Als we de trend doortrekken, dan kan er dit jaar voor ongeveer 500 miljard dollar aan stablecoin transacties worden afgerond op openbare blockchains. Vergelijk dit bijvoorbeeld eens met PayPal, zij wikkelden 712 miljard dollar aan betaalvolume af in 2019.
Maar die vergelijking is niet perfect, omdat niet alle betalingssystemen hetzelfde zijn. Ook helpt het om op te helderen welke misvattingen er bestaan over betaalsystemen op openbare blockchains, zodat er minder snel voorbarige conclusies worden getrokken.
Wat voor soort betalingssystemen zijn openbare blockchains?
Als je naar de verschillende soorten betalingssystemen kijkt, lijken openbare blockchains het meest op overboekingen en contante betalingen. Betalingen worden geïnitieerd door de afzender, onmiddellijk afgerekend en uitgevoerd zonder tussenkomst van een derde partij.
Wanneer echter rekening wordt gehouden met de doorvoer en de gemiddelde transactiegrootte, beginnen openbare blockchains minder op contante transacties te lijken. Doorvoer gaat ten koste van decentralisatie. Aangezien openbare blockchains zijn gegroeid, heeft de natuurlijke drang van deze netwerken beperkingen opgelegd aan de doorvoer van transacties. In de loop van de tijd zijn openbare blockchains gebruikt voor duurdere transacties en dat zal waarschijnlijk ook blijven. In dit opzicht kun je openbare blockchains ook vergelijken met hoe grote afwikkelingssystemen van centrale banken werken.