Waarom Larsen van Ripple het beter bij XRP kan houden

De argumenten van concurrenten van bitcoin worden steeds wanhopiger en de argumenten om mensen ertoe te bewegen hun project te gebruiken steeds zwakker. Chris Larsen is zo’n figuur die bitcoin door het slijk haalt in de hoop zijn enorme vrachtlading aan XRP aan mensen te kunnen verkopen. In principe is Larsen een van de laatsten die het over de moraliteit van projecten mag hebben, aangezien hij momenteel door de Amerikaanse financiële toezichthouder wordt aangeklaagd voor het verkopen van een ongeregistreerd effect.

Larsen noemt het klimaatprobleem één van de belangrijkste kwesties van dit moment, waar ik het mee eens ben, maar wijst het proof-of-work mechanisme van bitcoin aan als een grote negatieve factor voor het klimaat. Met dat laatste ben ik het zeer oneens. Laten we de argumenten van Larsen er eens bij pakken.

Cryptocurrency’s moeten overstappen op proof-of-stake

Volgens Larsen is het tijd dat alle cryptocurrency’s overstappen op proof-of-stake of andere manieren om de gedeelde database bij te houden. Hij geeft de XRP-database als voorbeeld die al negen jaar gebruikmaakt van Federated Consensus om transacties te valideren en registreren. Het protocol heeft al meer dan 62 miljoen databases verwerkt en het energieverbruik is gelijk aan dat van 50 Amerikaanse huishoudens per jaar.

Ook nieuwere munten als Binance Coin dat opereert met een vorm van proof-of-stake en een market cap heeft van meer dan 60 miljoen euro is volgens Larsen een voorbeeld van een alternatief dat werkt. Daarnaast noemt hij Ethereum dat ook begonnen is met de overstap naar proof-of-stake. Als het aan Larsen ligt zijn dit genoeg argumenten voor bitcoin om ook over te stappen op proof-of-stake.

Wat Larsen hier even vergeet is dat het voorlopige overleven van een proof-of-stake chain geen bewijs is dat het werkt. Het grote verschil tussen proof-of-work en proof-of-stake komt uiteindelijk neer op wie je zou vertrouwen met je geld. Binnen proof-of-work is dat een miner die energie heeft gespendeerd om een blok te produceren. Binnen proof-of-stake vertrouw je op een miner omdat hij of andere mensen zeggen dat hij te vertrouwen is.

Het minen van blokken in een proof-of-work systeem kost geen energie en is feitelijk gratis. De entiteiten met de meeste coins hebben alle macht binnen het protocol en kunnen in theorie bijvoorbeeld heel snel nieuwe blokken aan de keten toevoegen om zichzelf nog rijker te maken. Veel mensen bewaren hun coins op exchanges en Binance zelf heeft bijvoorbeeld vrijwel alle Binance Coins in beheer. Zij zijn daarmee feitelijk de baas binnen het netwerk en bitcoin is juist bedacht om van centrale entiteiten af te stappen.

Is proof-of-work wel zo slecht voor het klimaat?

Daarnaast is het nog maar de vraag in hoeverre het proof-of-work mechanisme van bitcoin slecht is voor het klimaat. Persoonlijk ben ik er inmiddels van overtuigd dat het juist een positieve uitwerking op het klimaat zal hebben. Het bitcoin netwerk maakt vooral gebruik van duurzame energiebronnen, maakt producenten van duurzame energie winstgevender en drijft de innovatie in die sector.

De hoge competitie onder bitcoin miners dwingt ze om op zoek te gaan naar de goedkoopste vormen van energie en de energie zo efficiënt mogelijk te gebruiken. Steeds meer grote partijen zien ook hoe de energiediscussie rondom bitcoin niet zo eenvoudig is als figuren als Larsen ons willen laten geloven. Deze week publiceerde het beursgenoteerde Square bijvoorbeeld een paper waarin het beargumenteert dat bitcoin de sleutel is naar een schone toekomst.

Het Noorse Seetee is een ander voorbeeld van een miljoenenbedrijf dat overtuigd is van de positieve klimaatafdruk van bitcoin. In een gesprek met MicroStrategy CEO Michael Saylor liet ook fondsmanager Ross Stevens weten dat bitcoin mining volgens hem weleens de grootste katalysator voor schone energie is die de wereld ooit heeft gezien. Met andere woorden, er zijn steeds meer argumenten voor het feit dat proof-of-work juist goed is voor het klimaat. Wat de urgentie om over te stappen op het onbewezen proof-of-stake helemaal wegneemt, in tegendeel zelfs, het zou slecht zijn voor de planeet om de positieve effecten van proof-of-work op het klimaat in te leveren.